Help Politie!

We slaan even een aantal weken (maanden) over. En we gaan weer verder vanaf het nieuwe semester. Het zou goed kunnen dat ik er dan nog een keer op terugkom.

Het is hier nu bijna kwart voor 1 vrijdagavond, en ja ik weet het, beetje rare tijd om te denken; laat ik maar weer eens een blog gaan schrijven.
Maargoed hier zit ik dan en begin ik met mijn nieuwe semester.
Vorige week ben ik weer teruggekomen in SD, na een geweldige 3 weken in Nederland geweest te zijn. Maar bah wat was dat koud zeg! Maar geweldig om iedereen weer te zien!

Toen ik hier aankwam op een zaterdagavond heb ik dan m'n nieuwe 2 roommates ontmoet. De 'oude' 2 Zweedse huisgenootjes zijn def. terug naar europa en studeren nu een semester in Parijs. En ik ben bang dat mensen de verkeerde indruk hebben gekregen, maar ze waren ondanks het vele Zweeds echt super meiden. Ze waren soort grote zussen en ik heb echt super mensen ontmoet en ik hoop héél erg dat ze deze zomer naar Nederland komen!
Nu dus mijn nieuwe roomies; 1 zweets meisje, Elin en een Frans meisje genaamd Marine. Jammer genoeg is alleen het Engels van het franse meisje nog niet zo goed dus ik heb haar tot op heden nog niet heel erg goed leren kennen. En met het Zweedse meisje kan ik het erg goed vinden en ik hoop dat dat zo doorgaat.

We zijn nu een beetje begonnen met het 'crashen' van de lessen en ik laat het weten wanneer ik m'n lessen eindelijk heb en welke het dan uiteindelijk zijn geworden.

Woensdagavond zijn we naar een soort schoolfeest gegaan waar een ik een Nederlands meisje tegenkwam die ik eerder ontmoet had. Toen zijn Elin en ik nog mee geweest naar een Fratparty, maar dat was niet echt heel speciaal dus we waren ook zo weer weg. Nu gingen we de dag erna ook weer ergens chillen. Alleen had ik die middag (donderdag) nog tot 5 uur les gehad met Marine. toen zei ze eind van de les dat ze met wat 'French guys' had afgesproken en die ging meeting meteen na de les en we sproken af dat we elkaar thuis zouden zien. Toen ik thuiskwam was er, zoals verwacht, dan ook niemand thuis. Toen na het eten ondertussen Elin en Christine thuis waren gekomen, was Marine er nog steeds niet. Toen ik met Elin naar het feestje ging zeiden we nog tegen elkaar dat we echt ongerust zouden worden als ze er nog niet was wanneer we terug zouden komen. Toen we rond een uur of 1 - 2 terug kwamen was ze er nog niet, dus we gaven het nog een ochtend. Want we konden wel ongerust worden, maar veel anders konden we ook niet doen, want ze heeft nog steeds geen mobiel. De volgende ochtend werden we wakker en zagen we dat ze er nog niet was, dus nu besloten we nog een paar uurtjes te wachten en dan toch wel stappen te gaan ondernemen. Toen het 3 uur was, dus dat was al 22 uur zonder iets van haar gehoord te hebben, zijn we naar de school gegaan en gaan vragen wat we konden doen. We werden doorgestuurd naar het SD police department. Daar uiteindelijk bijna een uur gezeten, met de conclusie dat ze eigenlijk nog niet veel voor ons kunnen doen, omdat ze deze situaties natuurlijk vaak tegenkomen met meiden die ergens blijven slapen en omdat ze al 23 is (waar ze zich overigens nog niet echt naar gedragen heeft). Het advies wat we meegekregen hebben uiteindelijk; als ze maandag, als ze weer school zou hebben, nog niet terug was, we dan weer langs moesten komen en zij het vanaf daar dan over zouden nemen. Maar toen we thuis kwamen was ze er nog steeds niet, maar een om 6 uur, toen ik met Marijne aan de telefoon was hoorde ik opeens wat stormende voetstappen over de gaan en toen ging de deur open. It was her! hijgend en wel ging ze zitten. Ze was met wat franse vrienden mee naar het uitgaansgebied, had 2 drankjes op en was daarna helemaal van de kaart, ze kon niet meer lopen en zich de volgende dag amper wat herinneren. Ze is bij 1 van die vrienden blijven slapen daar in de buurt met nog wat vriendinnen erbij. We denken dat er iets in haar drankje heeft gezeten, want van 2 drankjes denken we niet dat je zo ver heen kan zijn.
Een week later, nu dus afgelopen weekend was het weer feest met de politie, nu alleen vanwege een totaal andere reden. Na een leuk feestje gehad te hebben op vrijdag, gingen we nog een borito halen omdat iedereen honger had. Toen er een vreemde jongen tegen mij en Elin begon te praten zagen we dat onze vrienden met wat andere mensen zich opeens naar buiten haastte. Toen we de jongen na 2 minuten van ons af hadden geschud, door hem vrijwel te laten geloven dat we aan elkaar genoeg hadden en hem er niet bij hoefde, keken we door het raam naar buiten om te kijken wat er gaande was. Maar waarschijnlijk was er heel wat gebeurd in die 2 minuten. 1 jongen lag op z’n buik met een politieagent op z’n rug. Een jongen waar wij mee waren stond voorovergebogen met z’n handen op z’n ogen en een andere jongen die ook met ons was stond met handboeien om tegen een politieauto aan. Nadat ze na 2 dagen nog niet thuis waren gekomen werd hun huisgenootje toch wel ongerust. De Zweedse vriendin van Elin woont met 2 Zweedse jongen, de twee jongens die opgepakt zijn. Toen ze zaterdag belde om te vragen wanneer ze thuis zouden komen werd haar verteld dat ze waarschijnlijk terug gestuurd worden naar Zweden. Dus de meiden natuurlijk erg in shock en hebben een afspraak bij de gevangenis gemaakt voor zondagochtend. Zondagavond kwam Elin eindelijk weer thuis. Ze worden niet naar huis terug naar Zweden gestuurd maar ze moeten wachten totdat het immigratiekantoor open gaat (maandagochtend om 8 uur) en wat papierwerk invullen. Zoals Elin zei was het een hele aparte ervaring in de gevangenis, ze moesten net zoals in de films voor het glas gaan zitten en door een telefoon met ze praten. Nogal een ervaring.
Om eerst even iets heel anders uit te leggen, ons basketballteam van de school doet het momenteel heel goed. Ze hebben 22 games gewonnen en 1 verloren. Ze staan nu iets van 6e geragd van alle basketballteams van Amerika, voor zover ik het weet. Vorig semester kon je op een woensdag voor een wedstrijd op zaterdag de kaartjes halen, die je als student gratis krijgt. Nu ze het laatste tijd zo onwijs goed doen wilt iedereen erheen. In het hele stadium kunnen ongeveer 12.600 mensen, waarvan 1.200 kaarten voor studenten zijn gereserveerd. Toen ik alleen vorige week om 9 uur kwam opdagen bij de kaartverkoop (gaat om 7.30 open) waren er ongeveer nog 20 mensen voor me over toen de kaarten waren uitverkocht. De mensen die 2 gastkaartjes kochten (per stuk 10 dollar) verkochten ze door online. Een vriendin van mij heeft haar 3 kaartjes voor 100 dollar verkocht. Volgende week moet ik er dus bij zijn. En dat was afgelopen maandag. En omdat ik echt naast de kaartverkoop woon, leek het ij wel op tijd genoeg om er om 7 uur te zijn. Gelukkig kende ik iemand die bij mensen in de rij stond die er al vanaf 6 uur stonden, dus kon ik daarbij gaan staan. Vervolgens heb ik m’n kaartjes nog kunnen krijgen rond half 10. Dit is wat later die dag op het nieuws kwam; http://www.youtube.com/watch?v=5ISP3nUFMXg&feature=player_embedded. Het is echt ongelooflijk!